Bardzo chciałem dostać się do filmówki i robić filmy, ale nie sadziłem, że będę też dokumentalistą:) Przygodę z dokumentem zacząłem już w technikum budowlanym, gdzie zrealizowałem film o Katedrze Świętego Wita w Pradze. W pierwszej mojej pracy,
w lokalnej telewizji, w mojej rodzinnej Jeleniej Górze, pierwsze kroki stawiałem w newsach i reportażach. Film dyplomowy na studiach to też okazał się dokument, który jak się potem okazało zmienił moje życie i wyznaczył kierunek, jakim jest do dziś Festiwal Filmów Optymistycznych HAPPY END. Na kolejnych studiach dyplom znowu dokument:) I przez pandemię wszystko wskazuje,  że kolejny film szkolny to będzie dokument. Jak to mówią: często film dokumentalny kręci się jak fabularni i odwrotnie. Mam to szczęście,
że kręcę wszystkie gatunki, a umiejętność pracy kamerą i dźwiękiem oraz montażu, często bardzo ułatwia mi życie. 

I tu mam ponownie dylemat, które filmy i w jakiej kolejności zaprezentować.